Nieuwsbrief  nummer 38            

                                          september 2004

 

Algemene Ledenvergadering 2004

Voor de 3e keer alweer werd de Algemene Ledenvergadering van de Federatie op 22 maart jl.  gehouden in restaurant de Waterman in Werkendam. Kennelijk een goede keus van het Federatie-bestuur, want ook deze vergadering werd goed bezocht. Er werden 46 personen geteld, inclusief de gasten en het bestuur. En daarmee waren 25 van de 46 aangesloten verenigingen vertegenwoordigd.
Het moet gezegd: de meesten ervan bezoeken de ALV trouw en daar is het bestuur erg blij mee.
De voorzichtige oproep aan de wegblijvers, gedaan in de uitnodiging, heeft helaas niet veel effect gehad. Gaat het tóch wel goed of doet de Federatie te weinig? In beide gevallen is het van belang dat de leden komen en zich laten horen.
Zo'n vergadering heeft vóór de pauze natuurlijk wél een standaardprogramma: financiële verslagen met het vaststellen van de contributie, jaarverslagen, een toespraak van de voorzitter over relevante Biesbosch-zaken, een verkiezing met het daarbij behorende afscheid van –in dit geval–  aftredend bestuurslid Jan Nieuwenhuis.
Maar na de pauze is er altijd wel een spreker, ook dit keer. Het was wél een speciale spreker, deze Jan de Koning, sinds jaar en dag rietsnijder langs de grote rivieren.
Met het riet en het griendhout dat hij meebracht, liet hij zien wat hij langs de waterkant vindt en wat hij er mee doet.
Met zijn dia's en zijn projectors liet hij zien dat er ook veel valt te genieten van het spel van water, ijs en licht. Maar vooral zijn teksten maakten het boeiend om naar hem te luisteren.
Wie er niet was, heeft wat gemist en het applaus aan het eind van de avond was spontaan en verdiend. Zo ook de hartversterking die de voorzitter hem bij zijn dankwoord overhandigde.

 

Watersportvoorziening Steurgat

"Wordt vervolgd"stond er onder het bericht over dit onderwerp in de Nieuwsbrief van juli 2003.
Dat sloeg op het bericht over het plan van de gemeente Werkendam om bij Krijntjeswei, langs het Steurgat, een afmeervoorziening te maken. Maar het plan was gestrand in een vergadering van de gemeenteraad van Werkendam. Die vond het te duur. Teveel geld voor een paar watersporters, werd daar gezegd. Maar het ging wél om het inlossen van een belofte van 10 jaar geleden aan het Nationaal Park.
Intussen heeft het College van B en W een subsidiebron weten aan te boren en de -toezegging is er ook al.
De uitvoering van het werk zou al begonnen zijn, ware het niet dat er nog wat met de eigenaar van het water en de grond moet worden geregeld. De watersporters zullen er dus in 2004 weinig gebruik meer van kunnen maken. Maar in 2005 zal dat wel anders zijn.
Het Federatiebestuur heeft er alle vertrouwen in.

 

Herziening Beheers- en Inrichtingsplan

Zolang er geen nieuwe kreken worden afgesloten of andere vaarbeperkingen worden afgekondigd en herrieschoppers of snelvaarders het niet ál te gek maken, zal het de meeste watersporters een zorg zijn of het vernieuwde Beheers- en Inrichtingsplan al is vastgesteld of niet. Wie er wat dichter bij zit –zoals het Federatiebestuur– kijkt er toch wat anders tegenaan.
Een Overlegorgaan van een Nationaal Park wat besluiteloos is of lijkt, verliest respect, al kunnen er wel redenen voor zijn.
Wat dwars is geschoten is het standstill-beleid voor ligplaatsen in jachthavens, in en om de Biesbosch. Het gaat er om of het gehandhaafd moet blijven of niet.
De natuurbeheerders vinden van wél. Zij vinden dat de recreatiedruk op de Biesbosch niet mag toenemen.
Maar met name de gemeenten zouden de teugels wat willen laten vieren. Dat levert economische bedrijvigheid op en dat is goed voor iedereen. En mocht de recreatiedruk te hoog worden –en dat is niet goed voor de natuurontwikkeling– dan zou dat maar weer met zoneringsmaatregelen –lees vaarbeperkingen­­ – moeten worden bijgestuurd.
Het Federatiebestuur is dáár mordicus tegen.
Maar om uit de impasse te geraken is een adviesbureau ingehuurd om te kijken of het mogelijk is te voorspellen hoe het zou uitpakken. Als het maar niet zo gaat dat de uitkomsten afhangen van wat er uit moet komen.

Intussen is de ingestelde werkgroep Zonering al een halfjaar bezig met de opdracht om op kaarten, met bijbehorende toelichting, vast te leggen hoe de (nieuwe) natuur- en recreatiezonering er moet komen uit te zien.
Ten opzichte van de uitgangspunten van het geldende BIP is er veel veranderd.
Grote natuurontwikkelingsgebieden in de Sliedrechtse Biesbosch en in de Noordwaard zijn er bij gekomen. En er zijn er nog meer op komst, zoals de Zuiderklip en de zg. Hilpolders.
Op deze manier ontstaan grote natuurkernen en dat zullen per definitie stiltegebieden zijn.
En daarin schuilt voor de watersport het gevaar van kreekafsluitingen en vaarbeperkingen.
Maar gelukkig is de aversie van de natuurbeheerders tegenover de (water)recreatie afgenomen en zijn ook beleidsmatige veranderingen goed merkbaar. Voor de landrecreatie zullen faciliteiten zoals wandel-, fiets- en veerverbindingen worden gerealiseerd. En dat is voor watersporters toch wel een vreemde gewaarwording, want die vinden dat de Biesbosch er toch eigenlijk voor hen is. Of is óók dat veranderd?

 

Tenslotte

De volgende Nieuwsbrief zal er wat vlugger zijn dan deze keer.
Als er wat verandert in de bezetting van het secretariaat of in het postadres van de vereniging, geef dat óók onmiddellijk door aan de Biesbosch-federatie: secretariaat Eikenlaan 22,
  4254 AS Sleeuwijk,tel.0183 30 1703, e-mailadres jc.zuidweg@hccnet.nl